Op weg naar Ko Chang (vervolg)...

Na een uur of twee stoppen we voor een plas-, rook-, drink- en eetpauze. Nu pas zien we de stadse gebouwen, die tot buiten Bangkok staan, niet meer en heeft de bebouwing plaatsgemaakt voor rijstvelden met of zonder waterbuffels, golfplaten hutjes en de altijd aanwezige marktkraampjes. Waar je ook bent in Thailand er wordt altijd iets vanuit een stalletje verkocht.
Hoe meer we richting Cambodja komen des te meer fruit er wordt verkocht en net name Durian. Deze vrucht kan tot 8 kilo zwaar worden en stinkt enorm. De lucht is niet te harden maar het vruchtvlees is heerlijk zoet. We rijden langs grote Durian plantages en komen na een uur of 3 aan in Trat. Het is nu nog een kleine twintig minuten rijden tot aan de Ferryboot, die ons naar Ko Chang gaat brengen. Vlak bij de ferry verlaten we de bus en kopen in een klein benauwd kantoortje een ticket voor de minibus, die ons voor 100 bath, ongeveer euro 2,50 bij het resort afzet. Koopje want het is ongeveer een half uur rijden vanaf de ferry naar het hotel. De ferryboot valt op zich nog mee, de laadklep werkt en de minibus rijdt de boot op. OK, hier en daar zie je wat roestige plekken en de gaten in het ijzer mogen niet noemenswaardig genoemd worden. We hebben slechter gezien....
De overtocht duurt 45 minuten. De zee is kalm dus ik hoef niet aan de anti-zeeziekte-pillen. Koh Chang is erg groen en behoorlijk heuvelachtig. We stappen weer in de minibus en rijden de ferry af. Na een paar stops komen we om half 5 eindelijk aan bij het Panviman Resort. We worden allervriendelijkst ontvangen, ingechekt en naar onze bungalow gebracht. Wat een luxe, hier houden we het de aankomende tijd zeker uit!